"Die amputatie is me bespaard gebleven dankzij hyperbare zuurstoftherapie."
Heb je diabetes? Dan weet je als geen ander dat er nare
complicaties kunnen optreden bij deze ziekte. Denk aan vaatproblemen, gevoelloze
voeten en zelfs complexe of chronische wonden aan de voet, waarbij infecties op
de loer liggen. Dolores Bijl uit Sint Maartensdijk kan erover meepraten. Ook
zij heeft diabetes en door vaatproblemen dreigde ze haar grote teen te
verliezen.
Elke dag wandelde ze kilometers met haar honden, tot ze
plotseling hevige pijn aan haar voet kreeg. “Ik kon geen stap meer zetten”,
blikt ze terug. Onderzoek wees uit dat ze vrijwel geen doorbloeding meer had in
haar onderbeen en voet en ze moest onmiddellijk gedotterd worden. Die ingreep
verliep goed, maar enkele dagen later begon haar teen zwart te verkleuren. “Dat
was schrikken”, vertelt ze. “Dat betekende dat de teen begon af te sterven, dus
ik werd voor de keuze gesteld: amputatie of toch eerst hyperbare
zuurstoftherapie proberen. Dan kies je natuurlijk voor de laatste optie.”
Hoe werkt hyperbare zuurstoftherapie?
Tijdens deze therapie adem je honderd procent zuurstof in via een masker bij
een druk die hoger is dan de gebruikelijke omgevingsdruk. Dat zorgt ervoor dat
weefsels die een tekort hebben aan zuurstof, beter van zuurstof worden
voorzien. Gedurende deze behandeling worden er in het aangetaste gebied nieuwe
bloedvaatjes aangemaakt, waardoor de doorbloeding verbetert. Daarnaast worden
witte bloedlichaampjes in het afstervende wondweefsel gestimuleerd en die zijn
hard nodig om het geïnfecteerde weefsel in de wond af te voeren, waardoor de
wond volledig kan herstellen.
Snel resultaat
Dolores ging elke werkdag naar het Medisch Centrum voor Hyperbare
Zuurstoftherapie in het Adrz in Goes. “Ik zat in een leuke en gezellige groep.
We waren er echt voor elkaar: we hielpen elkaar en we steunden elkaar. De
artsen en verpleegkundigen zijn ook heel lief en meelevend. Die dingen zorgden
er wel voor dat ik het vol kon houden. Bovendien had ik al heel snel resultaat
van de therapie, want ruim twee weken nadat ik was gestart, kwam ik op de
wondpoli en daar ontdekten ze dat er onder het aangetaste weefsel weer levend
weefsel zat. Dat was ontzettend goed nieuws.”
‘Ik geniet van elk moment’ Gedurende de behandeling ging de teen van Dolores met sprongen vooruit. “Twee maanden nadat het traject in het hyperbaar centrum was afgerond, heb ik weer een gezonde en dichte teen. Ik ben zo blij”, zucht ze opgelucht. “Op een gegeven moment had ik het wel een plekje gegeven dat die teen misschien geamputeerd moest worden, maar er werd al gesproken over amputatie van de voorvoet of zelfs mijn volledige voet. Gelukkig is me dat bespaard gebleven. Ik weet natuurlijk niet wat de toekomst brengt, maar nu kan ik weer lekker met mijn honden door de natuur wandelen. Ik geniet van elk moment.”
Jack van de Velde leefde tien jaar met beperkingen door radiatieschade: ‘Dankzij zuurstoftherapie kan ik mijn arm weer omhoog doen’
Radiatieschade. Jack van de Velde uit Bergen op Zoom kan erover meepraten. Hij kreeg halsklierkanker en volgde een intensief bestralingstraject. Gelukkig werden de schadelijke cellen hierdoor uitgeschakeld, maar hij hield er wel vervelende klachten aan over. Tot hij iets in de krant las over hyperbare zuurstoftherapie.“Ik kon mijn arm niet omhoog doen, mijn nek niet aanraken en mijn hoofd niet draaien zonder mijn bovenlichaam te bewegen. Mijn mond kon niet meer goed open, waardoor ik bijvoorbeeld niet goed van een lepel kon eten en als ik een banaan probeerde te eten, kon ik er alleen maar een beetje aan knabbelen, waardoor ik wel een cavia leek. Ook had ik geen smaak meer en werd mijn stem steeds slechter aan het eind van de dag.” De bestraling had niet alleen de schadelijke cellen uitgeschakeld, maar ook het gezonde weefsel aangetast. Sommige patiënten merken gelijk de gevolgen daarvan, maar bij anderen ontstaan er pas jaren later klachten, zoals pijn en bindweefselvorming. Jack van de Velde kreeg tijdens de bestraling al klachten en bezocht sindsdien trouw de fysiotherapeut om het overtollige vocht in zijn hals weg te laten masseren, maar hij wist niet dat er nog meer mogelijkheden waren om zijn klachten te verminderen.
Bijzonder dat artsen je dit niet vertellen
“Daar kwam ik pas tien jaar later achter. We zaten aan tafel in kranten te bladeren toen mijn partner een paginagrote advertentie over zuurstoftherapie zag. Ik had er nog nooit van gehoord. Mijn oncoloog heeft me er nooit op gewezen, mijn huisarts heeft er nooit iets over verteld. Het is toch heel bijzonder dat artsen je niet vertellen dat deze mogelijkheid er is of je erop wijzen dat je die keuze kunt maken. Het is een erkende therapie die al heel lang bestaat en ook nog eens wordt vergoed vanuit je basisverzekering.”
Herstel is ook na tien jaar mogelijk
Met de krant op tafel, belde Jack naar het hyperbaar centrum en hij kon al snel terecht voor een intakegesprek. “Ik durf nu best te zeggen dat ik m’n twijfels had. De bestraling was al tien jaar geleden en ik kon me nauwelijks voorstellen dat er nu nog iets aan gedaan kon worden. Maar tijdens het intakegesprek verzekerde de arts me dat beschadigde weefsels nog steeds konden herstellen door middel van zuurstoftherapie. Zelfs na tien jaar.” “Inmiddels is de laatste behandeling al weer een paar weken geleden en ik ben enorm blij met het resultaat. Ik heb al die jaren met beperkingen geleefd en op een bepaalde manier wen je daar aan. Maar ik kan nu mijn arm weer omhoog doen, ik kan mijn eigen nek weer aanraken. Ik kan mijn hoofd weer draaien zonder dat ik heel mijn lichaam mee moet bewegen. Mijn smaak komt weer terug, ik weet nu weer hoe een biefstukje of spaghetti smaakt. En mijn mond kan weer goed open. Dat dit allemaal weer kan, voelt zo fijn.”
"Wat een verschil na deze therapie, ik heb mijn leven weer terug!"
Waarom deze therapie?
In oktober 2022 ben ik, vrouw van 62 jaar, na overleg met de oncologieverpleegkundige, op mijn verzoek doorverwezen naar de hyperbare zuurstoftherapie in Goes. Dit omdat ik, na een operatie aan borstkanker in januari 2021, bestralingen, chemo- en hormoontherapie en een symmetriserende operatie aan de andere borst een jaar later, erg vermoeid bleef en andere klachten bleef houden. Daardoor moest ik nog steeds erg doseren met alles wat ik deed.
Mijn werk kon ik alleen aangepast doen. Zo min mogelijk prikkels opzoeken. Daarnaast kon ik thuis niet zo veel meer doen. Had weinig tot geen sociaal leven meer. Het ging allemaal op pure wilskracht. Zó moe, moe en nog eens moe, constant. Het leek wel erger te worden.
Eerst andere behandelingen geprobeerd. Oedeem- en littekenbehandeling hielp op moment van behandelen goed, maar de klachten in mijn borst kwamen weer terug na ermee te zijn gestopt. Ik heb oncologische fysio en sporten in een warmtecabine gedaan om conditie op te bouwen, wat mij enorm veel energie kostte en daardoor nog meer moeheid opleverde, al ging mijn conditie meetbaar wel vooruit. Maar ik kwam dus totaal niet verder. Ik wilde mijn leven weer terug, al was het maar voor 80%. Dus daarom mijn verzoek om te worden doorverwezen naar deze therapie.
Klachten op een rijtje
- Constant een verlammende moeheid.
- Slecht kunnen concentreren, vergeetachtig, langzaam, watten in m’n hoofd, drukte en prikkels niet kunnen verdragen (chemobrein).
- Nog steeds erg last van de littekens in beide borsten en in linkerborst last van de bestralingsschade, harde bobbels en oedeem.
- Veel klachten met de anti-hormonale kuren. Was al met de 3de kuur begonnen waar ik ook weer extra moe van was.
- Slecht slapen, ’s nachts meerdere keren naar de wc en uren wakker liggen. Maar, om eerlijk te zijn, daar had ik al jaren voor de borstkanker last van. Werd door mij verweten aan het ouder worden en aan mijn leuke, maar vaak drukke baan....
Eerst een uitgebreid intakegesprek. Alle klachten goed besproken. Zeer helder en duidelijk uitgelegd gekregen wat de 100% zuurstof met een druk van 14 meter diepte in mijn lijf gaat doen en hoe het proces zal verlopen. De eerste weken zal ik er extra vermoeidheid van zijn en zal het littekenweefsel en de bestralingsschade extra reageren en pijnlijker zijn. Ik kon in de nieuwe week meteen beginnen.
Vooraf moet je je omkleden in speciale katoenen kleding, die je daar krijgt. Je zit samen met maximaal 12 personen in een soort vliegtuigcabine, dan word je het eerste kwartier op druk gebracht tot 14 meter diepte. Je lichaam neemt namelijk 12x zoveel zuurstof op als je op 14m diepte bent. Daarvoor moet je goed je oren kunnen klaren. Daarna zet je het masker op met de 100% zuurstof, 3 x 20 minuten met 5 minuten pauze tussendoor en 1x 15 minuten, waarbij in de laatste 10 minuten de druk er weer af gaat. Totaal dus 75 minuten aan de zuurstof en ± een uur en 3 kwartier in de cabine.
Minimaal 40 x in 8 weken, elke werkdag, in een tank met 11 lotgenoten. Het zal intensief zijn. Maar zo’n periode is voor mij goed te overzien en ik stel me erop in en maak mijn agenda leeg. Wat is nu 8 weken, na al 2 jaar beperkt te zijn geweest in alles wat je doet? Wat is dat nou op een mensenleven als je straks weer heel veel, misschien alles, kan doen zonder moe te zijn en pijn te hebben? Ik krijg goede hoop op verbetering! Ik kan al op maandag 17 oktober ‘s middags om 14.45 uur beginnen, maak dus mijn agenda leeg en ga ervoor. Met reistijd mee zal ik elke middag van 14.00-18.00 uur weg zijn.
Hoe ging de therapie voor mij?
De eerste keer erg spannend, maar werd heel goed begeleid. De verpleegkundige blijft in de tank bij het op druk brengen en gaat pas eruit als iedereen goed aan de zuurstof zit. Met snoepjes en veel slikken ging het klaren van de oren goed. Het was ook heel gezellig met de groep. Ik hou van muziek en kon eigen cd’s meebrengen die werden door de verpleging trouw gedraaid. Met een koptelefoon van het centrum kun je dan luisteren, de tijd ging daardoor voor mij snel voorbij. Maar puzzelboekjes (met potlood), tijdschriften en gewone papieren boeken gaven ook veel afleiding. Telefoon, e-reader of andere apparatuur zijn namelijk niet toegestaan in de cabine.
De eerste 3-4 weken werd alles erger. Ik was erg moe, gewoon uitgeput. Als ik thuiskwam van de therapie eerst een half uur liggen en rusten voor ik kon eten. Ook vaak overdag even rusten op bed. In de 2de week begonnen de littekens erg te steken, of er een mes in stak. Zelfs in oude littekens, van een baarmoederoperatie en een hernia-operatie. Ook het oedeem in beide borsten werd erger.
Vanaf week 4 werd ik minder moe en waren ook de pijnsteken overal over, soms hier en daar nog wat te voelen. Het oedeem links bleef, nog steeds druk.
Helaas werd ik in week 6 ziek, erge verkoudheid met zeer pijnlijke holtes en hoofdpijn. Kon 4 dagen niet in de tank en heb het uitgeziekt. Daarna weer verder, zonder een erge terugval van de moeheid. Die gemiste sessies werden ingehaald na die 8 weken.
In de laatste 3 weken van de therapie werd ik steeds helderder in mijn hoofd, kon mij beter en langer concentreren en kon steeds meer prikkels verdragen. Ik kreeg mijn energie weer terug. De moeheid die ik had na een normale dag is zo anders, normaler, geen wattendeken meer over me heen. In het weekend van de 7de week wat sociale afspraken gepland als test. Ik kon mijn geluk niet op toen bleek dat ik er totaal niet moe van was en overal bij kon blijven!
Ook de littekens begonnen steeds rustiger en zijn soepeler aan te voelen. Een heel oud groot litteken, van toen ik nog een kind was, is zelfs zachter en vlakker geworden.
Pas in de laatste anderhalve week van de therapie voelde ik dat het oedeem weg trok en de linkerborst minder pijnlijk en hard aanvoelde. Ik kon weer goed een BH aanhebben zonder pijnlijke druk, maar weg is het nog niet. Er werd besloten nog 5x door te gaan om de borst nog meer een boost te geven en de bestralingsschade meer te laten herstellen.
Net voor de kerstdagen had ik de laatste therapiesessie, de weken zijn voorbijgevlogen. De zuurstof zal nog 6 tot 8 weken doorwerken en de veranderingen zullen blijvend zijn volgens de doctoren van het hyperbaar centrum. Na 2 maanden volgt een telefonische evaluatie. Mocht ik toch nog veel last van de bestralingsschade houden, zou ik nog wat therapiesessies kunnen doen, maar dat zal waarschijnlijk niet nodig zijn.
Resultaat op een rijtje
- De verlammende moeheid is helemaal verdwenen, mijn energie is weer terug.
- Mijn hoofd is weer helder, kan alle prikkels weer verdragen en me weer goed concentreren.
- Slapen gaat weer goed, ik kan zelfs op mijn rug slapen, wat ik anders nooit kon na de hernia-operatie in 2007 en ik hoef maar 1x, vaak zelfs helemaal niet naar de wc ’s nachts. Slaap ook veel langer door ’s morgens.
- Alle zichtbare littekens zijn rustiger en soepeler geworden. Maar ook de littekens binnenin mijn buik van de vroegere baarmoeder- en hernia-operatie zijn soepeler geworden en dat geeft weer meer ruimte aan mijn (verzakte) blaas. Een mooie bijkomstigheid.
- De bestralingsplekken in de linkerborst zijn wat minder pijnlijk, maar ik heb er nog wisselend last van. Hopelijk zal dat de komende weken nog doorwerken.
45x, 9 weken, het kostte mij echt geen moeite om het vol te houden. Je weet vooraf wat je aangaat en waar je het voor doet. Dit werd door de anderen, die deze therapie volgden, ook zo ervaren. Je moet even volhouden als je de eerste weken achteruitgaat, maar het werd goed vooraf aangegeven dat dit zou gaan gebeuren, dus vind je het niet erg. Het is een teken dat je lichaam aan het werken is aan je herstel. Daarna ga je gestaag vooruit.
De begeleiding is echt goed, hele fijne, professionele mensen. Ik kon altijd alles aangeven en er werd goed geluisterd en op ingegaan.
Wat een verschil na deze therapie, ik heb mijn leven weer terug!! Had ik geweten dat dit zo goed zou helpen, had ik het graag eerder gedaan. Ik geniet weer overal van, heb weer overal zin in. Samen met mijn man weer plannen maken, genieten van dingen doen met ons kleinkind, vakantie boeken, mijn werk weer goed kunnen doen.... Zo kan ik nog even doorgaan.De feestdagen konden weer volop met familie en vrienden worden gevierd, we gaan een mooi, nieuw jaar tegemoet!
Ik kijk op van het feit dat deze therapie bij velen onbekend is. Het is geen heftige therapie met pillen, chemo of bestralingen e.d. Dat is pas heftig, dat sloopt je lichaam. Het kost je alleen tijd. Echt alleen pure zuurstof, maar wat een effect! En voor vele aandoeningen goed toepasbaar.
“Mijn scheenbeen is helemaal dicht en de pijn in mijn borst is minder”
Na een verzoek aan mijn huisarts voor een verwijs naar het Medisch Centrum voor Hyperbare Zuurstoftherapie in Goes kon ik al heel snel een afspraak maken voor een intakegesprek. Mijn klachten waren pijn na bestraling van mijn rechterborst na borstkanker in 2008 en een grote wond op mijn rechterbeen na het vallen op een roltrap. Ik kon gelijk komen en aan de therapie beginnen.
Het was een hele ervaring. Met een aantal gezellige mensen in de tank, die eerst op druk moest komen en daarna de sessies met het zuurstofmasker op. Na 39 keer dit te hebben meegemaakt (met tussendoor controles van de dokter) was mijn scheenbeen helemaal dicht en de pijn in mijn borst minder.
De begeleiding was echt heel erg goed. Bij binnenkomst werd je eerst je temperatuur gemeten (Corona) en werd er gevraagd of je klachten had. Natuurlijk moest ook het mondkapje op. Eenmaal in de tank mocht dat af, want je moest het zuurstofmasker op. Ook ging er altijd een begeleider (dokter of verpleegster) mee in de tank die oplette of je geen klachten zoals oorpijn kreeg. Dan werd er gestopt totdat het weer beter ging. Zo hoefde je nooit bang te zijn dat er iets mis ging.
Doordat we allemaal hetzelfde doel voor ogen hadden namelijk genezen, was de onderlinge sfeer in de tank heel gezellig. We kregen zakdoekjes en water in de tank en voordat we er in gingen kregen we zuurtjes om op te zuigen. Dat helpt voor je oren.
Ik kan niet anders zeggen dat ik heel positieve ervaringen heb en indien nodig zou ik er zo weer aan beginnen. Mijn dankbaarheid gaat uit naar de dokters en verpleegsters wie geen moeite teveel was.
“Mijn scheenbeen is helemaal dicht en de pijn in mijn borst is minder”
Na een verzoek aan mijn huisarts voor een verwijs naar het Medisch Centrum voor Hyperbare Zuurstoftherapie in Goes kon ik al heel snel een afspraak maken voor een intakegesprek. Mijn klachten waren pijn na bestraling van mijn rechterborst na borstkanker in 2008 en een grote wond op mijn rechterbeen na het vallen op een roltrap. Ik kon gelijk komen en aan de therapie beginnen.
Het was een hele ervaring. Met een aantal gezellige mensen in de tank, die eerst op druk moest komen en daarna de sessies met het zuurstofmasker op. Na 39 keer dit te hebben meegemaakt (met tussendoor controles van de dokter) was mijn scheenbeen helemaal dicht en de pijn in mijn borst minder.
De begeleiding was echt heel erg goed. Bij binnenkomst werd je eerst je temperatuur gemeten (Corona) en werd er gevraagd of je klachten had. Natuurlijk moest ook het mondkapje op. Eenmaal in de tank mocht dat af, want je moest het zuurstofmasker op. Ook ging er altijd een begeleider (dokter of verpleegster) mee in de tank die oplette of je geen klachten zoals oorpijn kreeg. Dan werd er gestopt totdat het weer beter ging. Zo hoefde je nooit bang te zijn dat er iets mis ging.
Doordat we allemaal hetzelfde doel voor ogen hadden namelijk genezen, was de onderlinge sfeer in de tank heel gezellig. We kregen zakdoekjes en water in de tank en voordat we er in gingen kregen we zuurtjes om op te zuigen. Dat helpt voor je oren.
Ik kan niet anders zeggen dat ik heel positieve ervaringen heb en indien nodig zou ik er zo weer aan beginnen. Mijn dankbaarheid gaat uit naar de dokters en verpleegsters wie geen moeite teveel was.
Het effect van zuurstoftherapie na bestraalde borstkanker
In augustus 2020 nam ik voor de eerste keer deel aan het bevolkingsonderzoek. Een week later werd de diagnose borstkanker geconstateerd. Op dat moment kom je in een rollercoaster en ga je een pad bewandelen met vele hobbels, zowel fysiek als mentaal.
Na de operatie en de daaropvolgende bestralingen ga en kan je aan je herstel gaan werken. Ik kwam in een revalidatie traject terecht. Ondanks dat dit zeker een bijdrage levert aan je herstel, bleef ik klachten houden, de zogeheten restverschijnselen van de behandelingen van zowel de operatie als de bestralingen. Dit vergt veel energie, op fysiek vlak, maar ook mentaal. Je wil vooruit, maar het lichaam wil niet mee. Continue moe zijn, terwijl je eigenlijk weinig inspanning levert.
Het woord zuurstoftherapie was al eens gevallen, maar daar bleef het bij. Ruim een jaar na de operatie zag ik een stuk over hyperbare zuurstoftherapie in de krant staan en heb contact gezocht. Ik kon gelijk op intake gesprek komen. Dit was vrijblijvend. De arts gaf aan dat ik in aanmerking kwam en de daaropvolgende week ben ik gestart. 40 behandelingen, een heel traject, maar met resultaat. Mijn oedeem is afgenomen, weefsel in de borst is weer soepeler en de zogenaamde bestralingskleur van de borst veranderde weer naar een meer normale kleur.
Het is nu slechts een week na de laatste behandeling, maar ik heb al meer energie dan daarvoor. Ik ben zeer blij en dankbaar dat ik aan dit traject heb mogen deelnemen. Eigenlijk moet iedereen die kans krijgen. Er wordt nu nog te vaak sceptisch over gedacht.
De zuurstoftherapie geeft meerwaarde aan je kwaliteit van leven en al zijn het misschien maar een aantal klachten die verminderen of weg gaan, het is het waard. Ik kan nu wel terug de maatschappij in en heb meer vertrouwen hierin als voor de behandeling. Het is even een investering, maar er staat echt een geweldig team voor je klaar. Met hun professionaliteit, zorgzaamheid en vriendelijkheid kom je er echt doorheen.
Tijdens het traject kom je ook met andere patiënten en soms ook lotgenoten in contact wat een band schept. Dat geeft mentaal ook steun. Onderling met de medepatiënten en het zorgpersoneel was het vaak zeer gezellig en dat stukje zal ik zeker gaan missen.
Bedankt voor alles.
Bea Hommel
Klachtenvermindering bij bestralingsklachten na prostaatkanker
Een kleine week na het beëindigen van mijn laatste sessie van 40 keer therapie even een reactie:
Na mijn operatie voor prostaatkanker was ik twee en een half jaar helemaal schoon en had ik weinig problemen. Bij de laatste controle toch weer PSA* dus moest ik onder controle blijven. Drie controles achter elkaar bleef de PSA stijgen, toen een PET-scan en geen kankercellen ontdekt dus wel gerustgesteld. De arts stelde voor om een preventieve bestraling van het bekkenbodem-gebied te doen (een lichte bestraling maar wel 36 keer).
Na de bestraling zeer veel last van vermoeidheid/urineverlies/veelvuldig ’s nachts uit bed om te plassen/ontlasting niet meer op kunnen houden. Nader onderzoek bracht behoorlijke beschadiging van darmen en urinewegen aan het licht, pillenkuur leverde wel wat verlichting maar niet blijvend. Ik had al een paar keer de Hyperbare Zuurstoftherapie voorgesteld maar artsen bleken daar een beetje huiverig voor.
Inwendig onderzoek van de blaas deed de arts ook schrikken, in de blaas leek het wel een afgestorven koraalrif. Nu stelde hij voor om toch maar te kijken of de Zuurstoftherapie verbetering op zou leveren.
Welnu: na 40 behandelingen maar 1 keer per nacht uit bed om te plassen . Niet meer rennen naar het toilet omdat je je ontlasting niet kunt ophouden. En de chronische vermoeidheid is met wel 40 procent afgenomen. Als toegift is het carpale tunnelbuissyndroom in allebei mijn handen voor 75 % verdwenen. En ook de ijskoude voeten in bed heb ik niet meer, ook een gevolg van de betere doorbloeding. Dus ik ben heel erg BLIJ!!!!!!!!!!!!!!!
Tenslotte: het centrum en het personeel zijn gewoon geweldig vriendelijk/deskundig/zorgzaam/behulpzaam. Zij denken en doen mee met de patiënten. Dus bij deze hartelijk bedankt nog voor alles en tot ziens ergens anders (op een terrasje of zo binnenkort ik trakteer.) Groetjes ook namens mijn vrouw die is ook heel BLIJ Jack en Elly Haest
*PSA, Prostaat Specifiek Antigeen, een eiwit dat normaal bij mannen in geringe mate in het bloed aanwezig is.
Energie weer terug, duidelijke verbering in de borst & beter lopen als gevolg van hyperbare zuurstoftherapie
“Hier vanuit het Roosendaalse de laatste stand van zaken. Na 8 weken zuurstoftherapie te hebben gehad in Goes ben ik nu weer een week geleden gestopt.
Overal waar men tegenop ziet om jezelf voor 8 weken!!! Dagelijks te laten behandelen, is dankzij de uitstekende uitleg en begeleiding tot een geweldig einde gekomen.
Verbazing wat mijzelf betreft over deze uitstekende resultaten, niet dat er geen vertrouwen was, juist wel maar dit overtreft echt alles.
Energie weer terug, duidelijke verbetering in de borst en als extra het veel beter kunnen lopen, wat ontzettend belangrijk is om weer te kunnen doen wat ik voor de operatie ook kon.
Iedereen die zuurstoftherapie krijgt aangeboden zou ik willen adviseren: pak dit met beide handen aan!! Je leven wordt een stuk aangenamer en het resultaat is geweldig. Of het nu bestralingsschade wonden of wondjes en ontstekingen zijn, zuurstoftherapie werkt echt en na de intake met de Arts kun je meestal snel beginnen.
Met mij gaat het weer goed, ben echt blij dat ik het traject ben ingegaan en met zoveel deskundigheid weet je meestal wat je kunt verwachten, zeker na alle uitleg.
Nogmaals Artsen en Verpleegkundigen DANK JULLIE WEL en voor de toekomst heel veel succes samen”.
Bestraalde borsttumor: Hyperbare zuurstoftherapie, re-intergratie en een eigen onderneming
''Ik ben 50 jaar, volop in de re-integratie na borstkanker en heb een eigen bedrijf. Even 40 sessies zuurstoftherapie inplannen was een moeilijke beslissing om te nemen. Maar ja, ik kwam me zelf tegen, de re-integratie stagneerde, kreeg schouder- en nekklachten door de strakke littekens in oksel- en amputatiezone en inmiddels was het 3 jaar na het beëindigen van de radiotherapie. Dus dit was het eindstation qua elasticiteit van het bestraalde weefsel en de littekens. En dat ondanks 3 jaar intensief therapie (oedeem/fysio/revalidatie) en zelfmanagement als het volgen van yoga- en pilateslessen (stretchen, ontspanning en spieropbouw), zelfmassage en zwemmen. Veel hield me tegen om met de zuurstoftherapie te starten vooral het schuldgevoel om de mensen om me heen weer met meer werk op te zadelen. Ook wilde ik de reeds behaalde re-integratie uren vasthouden.
De middagsessie bleek ideaal: van 9.00-11.00 uur werken, naar Goes, in de auto eten, van 12.00-14.00 uur in de tank, naar huis, kopje thee en van 15.30-17.30 uur weer werken. Een strak schema dat goed haalbaar bleek.
De tijd in de tank was een verademing; je kunt deze enorm goed benutten:
- Me time
- Je kunt werk-gerelateerde dingen meenemen: zo heb ik een Engelse cursus in het Nederlands vertaald en inmiddels het personeel hierin getraind, de AGV-stukken doorgenomen, een functioneringsgesprek voorbereid, to do-lijstjes gemaakt. 4 boeken gelezen
- Meerdere Seasons gelezen
- Muziek geluisterd
- Gezellig gebabbeld tussen de zuurstofsessies door
De resultaten van de hyperbare zuurstoftherapiekuur waren een enorm verbeterde schouderfunctie, zachtere en minder verkleefde littekens, minder oedeem in oksel en arm, soepeler tussenribspieren waardoor de ademhaling beter gaat en het altijd irritante gevoel van de littekens is eindelijk weg. Op mentaal vlak kan ik benoemen dat de ‘mist in mijn hoofd’ (chemobrein) weg is, ik minder snel overprikkeld ben, ik meer prikkels aan kan en een verbeterde concentratie heb.
Conclusie
Laat je niet weerhouden door bezwaren. Je leven staat even overhoop en eenmaal in het nieuwe ritme valt alles erg goed mee. Hyperbare zuurstof werkt na een oncologische behandeling: op littekens, radiotherapie-gebied en ook oedeem!! Geen verloren tijd. Tijdens de zuurstofsessie kun je je tijd heel effectief besteden. Het werkt energie verhogend; wat een verademing, na zo lang zo weinig energie te hebben gehad, lijken de reserves meer dan aangevuld. Ik kijk terug op een mooie periode met een geweldig eindresultaat dat meer is dan ik durfde hopen. Graag wil ik de verpleegkundigen en de artsen bedanken voor hun zorgvuldige begeleiding, de goede uitleg en de heel fijne sfeer. Dank jullie wel!”
Diabetes: niet-genezende wond aan voet
“Al jaren ben ik bekend met wondjes aan mijn voeten omdat ik diabeet ben
Ik weet dat ik vanwege diabetes slechte vaten heb in mijn voeten, dus ik pas goed op dat ik mijn voeten niet stoot. Toch merkte ik dat de wond die ik al twee maanden aan mijn grote teen had, maar niet wilde genezen. De wondverpleegkundige kwam steeds aan huis om de wond goed te verzorgen, maar toch ging de wond niet dicht. Eigenlijk merkte ik dat de blauwe kleur van mijn teen steeds donkerder werd en dat ik er helemaal niet meer op kon staan van de pijn. De vaatchirurg gaf toen aan dat de teen zou moeten worden geamputeerd als dit zo doorging.
Daarom gaf ze mij het advies om toch eerst hyperbare zuurstoftherapie te proberen
Met deze therapie zou ik elke dag naar het ziekenhuis in Goes moeten komen. In een grote tank zou ik dan 100% zuurstof inademen via een kapje en daardoor kreeg mijn voet dan de extra zuurstof die zo hard nodig was om mijn wond weer te laten genezen. Het leek me een hele opgave, want ik hoorde dat ik elke dag moest komen en dat de therapie elke keer bijna twee uur duurde. Ik wilde het toch gaan proberen en het is me heel erg meegevallen. De artsen en verpleegkundigen op de afdeling waren erg aardig en behulpzaam. Gelukkig hebben ze daar voor mij het taxivervoer geregeld, daar was ik al heel blij mee. Ik leerde de andere patiënten die ook elke dag werden behandeld, steeds beter kennen en met een paar van hen kon ik het goed vinden, dat was heel fijn. Uiteindelijk is mijn wond aan mijn voet helemaal genezen! Ik moest er wel 38 keer voor komen, maar daardoor heb ik mijn teen kunnen behouden, echt heel blij ben ik ermee!”
"Het is een wonderapparaat die zuurstoftank", meneer Bolluijt na zijn behandelingen met hyperbare zuurstof na prostaatkanker
Ik ben Kees Bolluijt in de leeftijd van 73 jaar. In 2017 kreeg ik prostaatkanker en heb daar 39 bestralingen voor gehad. Opereren ging niet omdat ik een parkinson-patiënt ben. Een jaar na de bestralingen kreeg ik bloed bij mijn ontlasting en zijn er bloedvaatjes dichtgeschroeid.
Enkele maanden ging het goed maar begin 2020 kwam het probleem terug. In december 2020 ging ik op controle bij de uroloog en die vertelde over de zuurstoftherapie met heel goede resultaten en stelde mij voor op een intakegesprek te gaan. Heel snel daarna kreeg ik een telefoontje en werd een datum afgesproken.
De ontvangst was heel prettig, ik voelde mij gelijk op mijn gemak en dat is best belangrijk bij een voor mij totaal onbekende behandeling. Dr. Van Rees Vellinga heeft een duidelijke uitleg gegeven over wat Hyperbare Zuurstoftherapie doet in het lichaam (dit is ongelooflijk wat het doet). Na de twintigste behandeling was er voor mij zichtbaar geen bloed meer bij de ontlasting en na de vijfendertigste behandeling is er in het laboratorium ook niets meer gevonden (geweldig). En dan nog een bijzonderheid, de trillingen die parkinson veroorzaken zijn minder geworden, wie had dat gedacht?
Het is een wonderapparaat die zuurstoftank. Bedankt allemaal voor de goede zorgen, de snoepjes en de gezelligheid. In dit geval zeg ik: horen – zien – niet zwijgen, want ik vertel het verder!
Groetjes van Kees Bolluijt
"Na 20 behandelingen was mijn kaak weer dicht" - hyperbare zuurstoftherapie na mondbodemkanker
"In 2009 kreeg ik klachten"
Na onderzoek werd de diagnose mondbodemkanker gesteld. Een ingrijpende operatie en 36 bestralingen volgden. In 2015 gingen mijn tanden los staan, dit door de bestraling. Deze moesten door de kaakchirurg verwijderd worden en daarna zouden implantaten geplaatst worden. Door complicaties is dit 2x geprobeerd maar uiteindelijk brak mijn kaak door de combinatie van 2 keer implantaten, bestralingsgebied en inmiddels kreeg ik ook een fistel onder de kaak waardoor mijn eten rechtstreeks eruit kwam.
Toen werd ik voor het eerst naar de zuurstof therapie gestuurd (2017)
Door de samenwerking van mijn kaakchirurg en de artsen van de zuurstof werd ik gelukkig vanaf toen intensief behandeld. Voor en na elke operatie ging ik de tank in. In november 2018 kreeg ik een nieuwe kaak uit een bot uit mijn enkel. Dit ging deels ook helemaal fout doordat de nieuwe huid afstierf en ik dus naar huis ging met een gat in mijn kaak en een maagsonde. De dag na thuiskomst gelijk weer gestart met de zuurstof en na 20 keer was mijn kaak weer dicht. Inmiddels heb ik voor en na de laatste huidtransplantatie ook behandelingen gehad. En ik ben ontzettend blij hoe het bij is getrokken. De zuurstof heeft mij lichamelijk maar zeker ook psychisch veel geholpen want ik kan weer in de spiegel kijken."
De heer A.J. van Nimwegen
Mijn ervaring met het Medisch Centrum Hyperbare Zuurstoftherapie Goes
Tja, daar zit je dan…
Na een serie lichamelijke onderzoeken, met als uitkomst slokdarmkanker met uitzaaiingen in de lymfeklieren, werd ik voor de keus gesteld: verwijderen van de aangetaste organen middels opereren of bestralen, met de mededeling dat radiotherapie misschien minder succesvol zou kunnen zijn.
Toch ging ik voor de optie bestraling in dat gespecialiseerde ziekenhuis. Vrij snel na deze uitslag onderging ik daar 35 bestralingen in het halsgebied, met de nodige huidbeschadiging, waarbij ook mijn stembanden schade opliepen. En dan word je, drie maanden na de laatste bestraling en na weer de nodige onderzoeken en scans te hebben ondergaan, toch opeens ‘clean’ verklaard.
Blij, echter slikken was een groot probleem. Mijn smaak en stem waren totaal weg, om maar niet te spreken van de hoeveelheid taai slijm die het doorslikken van voedsel alleen maar moeilijker maakte. Volgens de geleerden zou het met de tijd wel beter worden.
Ik ben echter niet de figuur die bij de pakken neer gaat zitten en maar afwacht.
Gelukkig kwam ik via de media vrij snel op een artikel over hyperbare zuurstof.
Blijkt dat er een centrum voor deze behandeling gevestigd is in Goes in het Adrz. Direct een afspraak gemaakt en na bezoek aan een infoavond, waar op zeer uitvoerige manier alle ins en outs aan de orde kwamen, tot en met enkele tevreden patiënten die het succes van hun behandeling kwamen verwoorden, besloot ik mij gelijk aan te melden voor behandeling.
En ja, inderdaad, daar zit ik dan…
Volledig voorgelicht door een arts die heel goed luisterde naar mijn verhaal en tot de conclusie kwam dat behandeling met hyperbare zuurstof mijn herstel een duw in de rug zou kunnen geven. Vooraf werd het aantal behandelingen afgesproken. Zo’n behandeling neemt circa twee uur per keer in beslag met enkele pauzes van vijf minuten. Tijdens de ‘duik’, wordt de druk in de cabine opgevoerd tot circa tweeëneenhalf ato, vergelijkbaar met de druk onder water op een diepte van plusminus veertien meter.
Gedurende de behandeling gaat er een verpleegkundige mee in de tank. Dit om direct te kunnen reageren, mocht een patiënt problemen ondervinden.
Overigens wordt vanaf het moment van de start tot het einde van de duik, via diversen schermen iedere patiënt constant gemonitord door een verpleegkundige.
Iedereen in de tank kan direct middels de aanwezige intercom contact hebben met het hiervoor opgeleide teamlid die de monitors bewaakt.
In de tank, waar twaalf comfortabele stoelen gemonteerd zijn, heeft ieder de beschikking over een koptelefoon met aansluiting op het systeem met vijf verschillende muziekkanalen, wat ook het verblijf in de tank ten goede komt.
Gebruikelijk is dat tijdens de sessie de patiënten een boek meenemen, maar er wordt ook druk gepuzzeld en doorgaans veel gelachen onder elkaar.
Alle deelnemers krijgen aan het begin van de week een setje katoenen kleding inclusief een paar luxe witte sokken uitgereikt wat op vrijdag weer wordt ingenomen en de wasmachine ingaat. Vervolgens ligt het ‘s maandags weer fris en fruitig op u te wachten voor de volgende ronde.
Maar nu ter zake, persoonlijk heb ik, na een aantal keren in de tank, gemerkt dat het slikken zachtjesaan minder pijn veroorzaakte en na langere tijd ook de hoeveelheid taai slijm erg verminderde. Het herstel van mijn stem duurde wat langer, maar wat mij aangenaam verraste was dat ik, nadat ik al verschillende jaren last had van oorsuizen, van het een op het ander moment bemerkte dat ik geen ruis meer in mijn oren had! Blijkbaar een toegift van de arts. (Waarvoor dank)
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik deze behandeling, begeleidt door een team van gedreven en deskundige mensen die hun patiënten met alle egards behandelen, ben aangegaan.
Men kan dit team een cijfer geven, echter, dat kan altijd beter. Ik geef ze geen tien, maar een dikke tien. Echt, ik ben overtuigd, ze verdienen het!
Fijne bijkomstigheid en zeker niet onbelangrijk: Deze behandeling wordt door de zorgverzekering vanuit het basispakket vergoed, sterker nog, zelfs uw taxivervoer wordt vergoed.
Bent u ook geïnteresseerd, neem dan, net als ik, snel contact op met het centrum via telefoon 0113-234290 of e-mailadres info@hyperbaarcentrum.nl.
Een gelukkige deelnemer
"In mei 2014 werd tijdens een bevolkingsonderzoek borstkanker bij mij ontdekt"
De tumor zat heel diep, zodat ik het zelf nooit had kunnen ontdekken. De chirurg stelde een borstbesparende operatie (met de schildwachter procedure) voor en daar ben ik voor gegaan. Gezien mijn grote borstomvang was ik zeer opgelucht dat een amputatie van mijn borst niet nodig was.
Na de operatie ontstond als snel een oedeemborst en ik ben toen gelijk gestart met oedeemtherapie. Dat was voor mij heel vreemd, want een borst die kleiner dient te worden werd grote en na 30 bestralingsbehandelingen werd de oedeem erger en de borst was pikzwart van de bestraling. Dit was geen prettig gezicht als ik mezelf in de spiegel zag. Mijn bestralingsarts stelde voor om gebruik te maken van de Hyperbare Zuurstofstank omdat de bloedvaatjes van mijn bestraalde borst kapot waren bestraald. En zij vertelde dat door het toedienen van de pure zuurstof de bloedvaatjes weer konden herstellen. Dit aanbod nam ik met beide handen aan. En ze had gelijk. Het was even doorbijten, want na het traject van de bestralingen was het weer 12 weken 5 dagen per week op en neer rijden naar Goes. Maar na 30 behandelingen in de zuurstoftank kwam mijn oude lichaamskleur weer een beetje terug en na 60 behandelingen was de ergste zwartheid van de huid verdwenen. Ik kon weer naar mijn zelf in de spiegel kijken en mijn lichaam accepteren zoals het was en verder gaan met mijn leven.
In 2018 kreeg ik lichamelijke klachten door bindweefsel. Ik had het gevoeld dat de huid aan de onderzijde van mijn borst aan mijn borstbeen vastzat en in mijn borst was een grote schijf ontstaan, alsof er een borstprothese in mijn borst was gezet, maar dat was niet zo. Door mijn drukke baan als Facilitair Manager heb ik deze klachten steeds maar weggeduwd en mijn pijngrenzen steeds hoger gelegd.
Bij de oedeemtherapie zat ik de folder over Hyperbare Zuurstof therapie door te lezen
Ik las dat deze problemen ook met de Hyperbare Zuurstof therapie verholpen konden worden. Ik wist van te voren dat ik weer veel tijd moest investeren, maar dat had ik er graag voor over. Na overleg met mijn huisarts ben ik weer in contact gekomen met MCHZ in Goes.
Begin januari 2019 ben ik gestart met deze therapie en na 40 behandelingen kan ik zeggen dat de problemen opgelost zijn. Mijn huid zit weer los van het borstbeen, de pijn in mijn borstbeen is verdwenen en de schijf van bindweefsel is voor 90% verdwenen en ik kan weer sporten zonder pijn.
En last but not least “mijn man kan me weer in zijn armen nemen” zonder dat ik hem wegduw omdat het zeer doet. Wat kan het leven toch mooi zijn dank zij de Hyperbare Zuurstof therapie. Ik kan het soms wel van de daken schreeuwen “mensen blijft niet met pijn rond lopen” maak gebruik van deze therapie. Vele zien er tegenop omdat het veel tijd vergt en dat je moe wordt maar dat is per persoon verschillend. Luister naar je eigen lichaam en kijk niet naar een ander, want elk probleem staat op zich."
De heer L. (Leo) Scheltema
"In 2016 heb ik keelkanker gehad, 26 bestralingen ondergaan. Gelukkig wel helemaal kankervrij eruit gekomen. Maar in de afgelopen jaren kreeg ik steeds meer klachten. Mijn nek werd steeds pijnlijker, kon hem op het laatste niet meer bewegen. Alles zat steeds vaster. Halverwege november ben ik begonnen met de Hyperbare Zuurstoftherapie. Eerst een hele goede uitleg gehad en de dag erop begonnen. Al redelijk snel begon ik toch verschil te merken. Gedurende de weken dat ik de therapie heb gevolgd zijn heel veel van mijn klachten verdwenen. Mijn nek is weer compleet soepel, de smaak is enorm verbeterd. Kortom: het is de beste beslissing geweest om aan deze zuurstoftherapie deel te gaan nemen. Het is zeer intensief, maar absoluut de moeite waard. Ook via deze weg nomaals hartelijk bedankt"
Ervaringsverhaal Hyperbare Zuurstoftherapie
Vijf jaar geleden is er bij mij prostaatkanker geconstateerd. Hiervoor heb ik een operatie ondergaan, 35 bestralingen gehad en hormoonspuiten
Na een jaar van ellende ging het redelijk goed. Maar na ongeveer 4 jaar zat er ineens bloed bij de urine. Ik ben toen weer naar het ziekenhuis gegaan. De arts vertelde mij toen dat door de bestralingen de bloedvaatjes in mijn blaas gevoelig zijn geworden. In het ziekenhuis hebben ze toen bloedvaatjes dichtgebrand. De klachten bleven helaas toch aanhouden, ik bleef vooral veel pijn houden. De uroloog heeft mij toen voorgesteld voor hyperbare zuurstoftherapie.
Na een goede voorlichting in Goes heb ik totaal 50 behandelingen gehad Na ongeveer 35 behandelingen werd de pijn minder en na 50 behandelingen is de pijn ¾ minder geworden en is de urine schoon gebleven. Mijn complimenten voor de medisch directeur en voor alle verpleegsters en verplegers, wat is dat een goed team!
40 dagen naar de zuurstoftherapie!
Als je ervoor staat, lijkt de drempel hoog. Maar als je er beter van wordt, of alles dragelijker, is het wellicht de moeite waard?
Toch doorgezet; niet te lang gedacht
Maandag: gesprek uroloog over problemen, beoordeling en mogelijkheden. Dinsdag: intakegesprek met dokter van de Brink in de kelder. Woensdag: start zuurstoftherapie.
Ik moet inderdaad over de drempel de cabine in
10 gelijk geklede mensen, 10 verschillende ziekten, problemen, éénzelfde doel: beter worden. De sfeer is ontspannen door een zeer positieve begeleiding van dokters en verpleegteam. Met het advies vooraf: ”Neem een goed boek mee”, want 4 x 20 minuten aan het masker is niet mis. Na “maskers mogen op” begint de eerste sessie. De voorste stoel heeft bardienst: voor de zuurstof wordt water en snoep rondgedeeld. Meestal doe ik dat, omdat daar mijn stoel is gewezen wegens benauwdheidsvrees. Het gaat Oké. “5 minuten pauze”; er wordt gekletst, stilgezwegen, gelachen ook. “De maskers mogen weer op” klinkt het door de speaker. Alleen het geluid van de ingeademde zuurstof klinkt door de slangen. Die wonderbare, hyperbare zuurstof.
Je bent er voor jezelf en toch ontstaat een soort saamhorigheidsgevoel. Dat voel ik, speciaal na de laatste keer, als ik een stuk gezonder na 40 keren afscheid neem en we elkaar vooral ‘goede moed’ wensen.
Zoals mijn dochter zei: “allemaal kanjers!!”
Bestraalde prostaattumor
“Drie jaar geleden kreeg ik te horen dat ik prostaatkanker had
Ik kreeg chemotherapie en moest ook worden bestraald. Anderhalf jaar na de bestraling merkte ik dat ik ineens bepaalde klachten kreeg die ik nog nooit eerder had gehad. Zo kreeg ik veel vaker aandrang op te moeten plassen met zelfs ook loze aandrang. Dit was heel vervelend want het gebeurde vaak ’s nachts. Ook bleek ik regelmatig bloed te plassen. Dit maakte me erg ongerust en ik sliep slecht.
Na allerlei onderzoeken bleek er gelukkig niets mis te zijn. Mijn uroloog in het ADRZ gaf me toen het advies om hyperbare zuurstoftherapie te volgen
Ik heb toen eerst een uitgebreid intakegesprek gehad bij dokter van Rees Vellinga. Hij heeft mij heel goed kunnen uitleggen wat de werking van de zuurstoftherapie is en wat de behandeling in zou houden. Ik moest elke middag naar Goes komen en heb uiteindelijk 35 behandelingen gehad in de tank. Omdat we met meerdere mensen tegelijk dagelijks in de tank zaten, werd het zelfs nog gezellig ook, want elke dag zag je meestal dezelfde mensen. Het belangrijkste is, dat ik ’s nachts nu nog maar 1x naar de wc hoef en dat het bloedplassen ook duidelijk is verminderd. De klachten zijn niet verdwenen maar ik voel me er veel beter bij”.
Slokdarmtumor
“Bij mij werd slokdarmkanker geconstateerd toen ik 38 jaar was
Ik kreeg toen gelijk chemotherapie en moest ook bestraald worden. Een half jaar later bleek de tumor te zijn verdwenen en herstelde ik steeds meer. Wel kreeg ik slikklachten en merkte ik dat ik veel minder slijmproductie had, zodat ik een hele droge mond kreeg. Helaas bleek mijn smaak ook duidelijk te zijn verminderd. Deze klachten beheersten mijn dagelijkse leven.
Toen ik van een medepatiënt hoorde dat hij zuurstoftherapie had gehad in een hoge drukkamer, heb ik mijn oncoloog gevraagd of ik deze therapie ook mocht ondergaan. Dat vond hij prima en ben toen in Goes met deze therapie gestart in het ADRZ. Na 8 weken kan ik zeggen dat mijn slikklachten echt zijn verminderd en dat ik een minder droge mond heb. Mijn klachten zijn echt niet verdwenen, maar met deze verbetering ben ik al heel blij!”
Kaaktumor
“Vanwege een kaaktumor, waar ik aan bestraald moest worden, moest ik na de bestraling een paar kiezen laten trekken
Mijn kaakchirurg wist dat het dan belangrijk zou zijn dat ik eerst 20 behandelingen met zuurstof onder verhoogde druk moest krijgen. Hierdoor zou de doorbloeding in mijn kaak en mond beter doorbloed raken en als mijn kiezen dan getrokken moesten worden, zou mijn kaak daarna sneller kunnen herstellen. Na deze ingreep moest ik dan nog 10 x behandeld worden met deze zuurstoftherapie. Ik ben heel blij dat deze behandelmogelijkheid er is, want de wonden in mijn kaak genazen goed!”
Halstumor
“In 2014 is er in mijn linker keelamandel een kwaadaardige tumor ontdekt.
Deze is operatief verwijderd en later is dit gebied ook nog eens preventief zowel inwendig als uitwendig bestraald. Daarna heb ik tot 2017 geen grote problemen ondervonden. Echter begin 2017 waren de lymfklieren aan de linkerkant in mijn hals plotseling opgezwollen. Na controle bleek daar ook weer een tumor van hetzelfde type te zitten. De lymfklieren zijn met de tumor operatief verwijderd waarna weer bestralingen en ook chemo volgde.
Na hiervan hersteld te zijn kreeg ik echter steeds meer last van allerlei klachten, zoals last van lymfe-oedeem, droge mond en problemen met het bewegen van mijn hals.
Na aanbeveling van mijn fysiotherapeut ben ik in het centrum Hyperbare Zuurstoftherapie in Goes terecht gekomen. Dat was best even doorzetten, 49 keer op en neer van Roosendaal naar Goes. Maar de prima opvang door het personeel in het centrum en ook de band met mede patiënten die in de loop van de tijd ontstaat maakt veel goed.
Gelukkig merkte ik al vrij snel dat ik minder last kreeg van een droge mond. En ook kon ik na een paar weken mijn hals weer beter bewegen. Maar vooral enkele weken na afloop van de behandeling zette dit herstel pas echt door. De klachten zullen nooit helemaal overgaan, dat kan ook niet, maar mijn kwaliteit van leven is er echt beter op geworden”.
K. Monsieurs, Roosendaal.
Bestraalde keeltumor
“Voor de tweede keer na een paar jaar ben ik weer in de hyperbare zuurstoftank in het ziekenhuis in Goes behandeld
Dit in verband met bestralingsschade in mijn keel. Dit is nodig om ervoor te zorgen dat er geen complicaties ontstaan in mijn kaak als mijn vier kiezen worden getrokken. Het maakt nieuwe cellen aan en bevordert de genezing.
Ik merkte na een aantal keer geweest te zijn dat het rond en in mijn stoma in mijn hals al veel rustiger werd, terwijl het normaal geïrriteerd was vanwege de bestraling. Dit komt doordat ik de hyperbare zuurstof via mijn stoma in mijn hals toegediend krijg en niet zoals de anderen via een masker voor hun mond. Deze tank moest ik elke dag bezoeken, zowel voor als na de ingreep. De arts bekeek hoeveel keer nodig was.
Je zit met een groep van ongeveer 8 à 10 personen in de tank en het is in het begin een beetje de kat uit de boom kijken, maar na een aantal keren leer je elkaar beter kennen en wordt het een hecht clubje die zeker een tijd met elkaar doorbrengt. We lezen veel en tussendoor konden we steeds even wat praten met elkaar. Het zijn mensen met allerlei verschillende kwalen. Deze worden dan ook onderling veel besproken.
Ondertussen is de ingreep bij mij gebeurd (vier kiezen laten trekken) en ben ik aan mijn laatste sessies bezig in de tank. Ik heb geen klachten meer gehad, dus is perfect. Ook mijn complimenten naar de dokters en het personeel.
Ja en zodra er weer wat in het hoofd-/halsgebied moet gebeuren bij mij zal ik weer op de tank aangewezen zijn. Dus dit is niet de laatste keer geweest maar ja, beter voorkomen dan problemen krijgen”.
Diabetes: niet-genezende wond aan voet
“Ik ben al lang suikerpatiënt en kom regelmatig bij de vaatchirurg en elke maand voor controle bij de wondverpleegkundige
Soms heb ik een wondje aan mijn voet, maar dat merk ik niet omdat ik er geen gevoel in heb. Blijkbaar heb ik me dan gestoten. Dit wondje wordt dan goed verbonden en herstelt dan weer. Toch merkte ik een jaar geleden dat het wondje aan mijn kleine teen niet wilde genezen en zelfs groter en dieper werd. De vaatchirurg schrok zelfs van de donkere kleur van mijn teen en adviseerde me toen om op korte termijn zuurstoftherapie te gaan volgen in een drukkamer, welke in ons ziekenhuis staat. Ik ben er ongeveer 8 weken geweest, elke dag en zag na ongeveer 20 behandelingen dat mijn teen rozer van kleur werd en dat de wond rustiger en ondieper werd. Daar was ik al heel blij mee.
De wond bleek na 35 behandelingen helemaal dicht!
Zonder deze therapie denk ik dat mijn teen zelfs had moeten worden geamputeerd, omdat de wond te weinig zuurstof kreeg. Dankzij deze zuurstoftherapie kon de wond goed herstellen en kan ik weer goed lopen!”
Bestraalde darmtumor
“Bij mij werd bijna 3 jaar geleden darmkanker ontdekt en ik ben daarvoor toen zowel bestraald als geopereerd
Vanwege mijn leeftijd, 78 jaar, herstelde ik hierna maar langzaam, maar een jaar na de laatste behandeling voelde ik me best weer redelijk goed. Totdat ik ineens merkte dat ik steeds een soort loze aandrang had om naar de wc te gaan en als het eindelijk lukte voelde ik veel pijn en kramp tijdens de ontlasting. Of ik had juist periodes veel last van diarree en had er dan geen controle over.
Mijn oncoloog heeft me toen weer uitgebreid onderzocht en adviseerde mij om me met hyperbare zuurstof te laten behandelen
Hier had ik nog nooit van gehoord, maar ben er uiteindelijk mee gestart en heb er echt geen spijt van gehad. Ik moest elke dag op en neer naar het ziekenhuis met de taxi. Dit was zeker intensief, maar ik ben er echt door opgeknapt! Niet alleen merkte ik dat de loze aandrang sterk verminderde, de pijn nam af en de diarree verminderde ook. Daardoor voelde ik me veel minder onzeker als ik van huis wegging, want hoefde me geen zorgen meer te maken. Ik kan weer genieten van mijn wekelijkse biljart-middag!
Bestraalde baarmoederhalstumor
“Na de diagnose baarmoederhalskanker heb ik gedurende een jaar een behandeltraject moeten volgen van chemotherapie en bestraling
Als werkende vrouw van 52 jaar kon ik na een half jaar mijn werk weer langzaam aan oppakken en na een jaar werkte ik weer volledig. Daar genoot ik echt weer van. Gelukkig kon ik samen met mijn man ook weer leuke fietstochtjes maken zoals we voorheen ook deden, dat was ook fijn. Maar ongeveer 1,5 jaar nadat ik bestraald was, merkte ik vrij plotseling dat ik zo’n jeuk kreeg in mijn vagina en tijdens het fietsen.
Na meerdere consulten bij mijn specialist kreeg ik het advies om met Hyperbare Zuurstoftherapie te starten
Deze therapie zou ik dan dagelijks moeten volgen in Goes en met mijn werk moest ik daarvoor dan weer afspraken maken. Uiteindelijk is het gelukt om deze therapie te volgen en na 32 behandelingen kan ik zeggen dat mijn klachten helemaal verdwenen waren. Ik ben erg blij dat ik heb volgehouden, want nu kan ik weer genieten van het fietsen samen met mijn man!”
Decompressieziekte bij een duiker
Verslag van twee duikers: “Na een noodstijging van op grote diepte geraken we aan de kant. De hulpdiensten worden gealarmeerd en zijn er in een mum van tijd. Elk apart in een ziekenwagen rijden we naar het ziekenhuis in Goes om herdrukt te worden. Voor we de caisson in gaan worden we onderworpen aan een grondige check up. Na nodige testen mogen we naar de tank. We werden zeer professioneel en vriendelijk ontvangen en kregen eerst duidelijke uitleg over wat er te gebeuren stond.
We zijn gedurende vijf uur herdrukt met 18 meter als grootste diepte. Alle stoelen waren uit de cabine gehaald zodat we op de twee brancards naar binnen gereden konden worden. Tijdens de herdrukking was de arts permanent aanwezig om ons te helpen mocht dat nodig zijn. Aangezien het al laat was, toen we uit de “tank” kwamen, bleven we overnachten in het ziekenhuis. De volgende morgen gingen we dan nog eens voor een kortere periode van een kleine twee uur met de andere patiënten in de tank op druk. Het was een zeer gemoedelijke sfeer die het “verplichte” bezoek voor ons zeer aangenaam maakt.
Een bezoek aan de “tank” is niet iets wat je plant, maar hier word je zeker professioneel en vriendelijk geholpen. Een positieve ervaring!”